Gezondheidsbeurs

Gezondheidsbeurs

Vorige week heeft het Spine & Joint Centre met een stand op de Gezondheidsbeurs in Utrecht gestaan. De voor de hand liggende vraag is: Waarom? In elk geval niet om meer patiënten naar het centrum te halen. We hebben een aanzienlijke wachtlijst en deze neemt eerder toe dan af. Bovendien zijn verzekeraars in het kader van de bezuinigingen in de gezondheidszorg heel terughoudend met het toezeggen van meer behandelingen. Wij hebben dus voorlopig onze handen vol met het huidige vraag om behandeling.

Waarom dan die beurs? In het Spine & Joint Centre vinden wij dat wij met het behandelen van patiënten alleen onvoldoende doen om rugklachten in Nederland te bestrijden. Keer op keer komen er mensen naar ons centrum met langdurige klachten, die, als ze eerder op een juiste manier waren behandeld, nooit zo lang hadden hoeven duren. Wij zien het als onze taak mensen hiervan te doordringen. Heel veel rugklachten zijn niet ernstig en mensen hoeven daar niet weken mee te lopen. Een goed advies en een goede behandeling van rugklachten is meestal niet ingewikkeld, maar je moet wel weten waar je mee bezig bent. En er gaan over rugklachten nog steeds zo veel fabels rond. Zo weten de meeste mensen wel dat je met rugklachten niet teveel moet rusten. Maar dat het trainen van de rug vaak met een te grote belasting plaats vindt,  dát beseffen veel mensen niet.

Vanuit dit perspectief zochten wij naar een ludieke manier om mensen te laten zien hoe subtiel de rug werkt. Die manier vonden we door met een echo-apparaat op de beurs te gaan staan. Mensen konden daar gratis zien hoe hun buikspieren (die heel belangrijk zijn voor de stabiliteit van de rug)  zich gedragen bij verschillende activiteiten zoals navel intrekken, been optillen of hardop tot 10 tellen.

Drie dagen lang hebben er bijna continu mensen bij ons op de bank gelegen. De interesse was groot en onze collega's hebben ongelooflijk veel mensen met veel plezier te woord gestaan. Het is ook bijzonder te zien hoeveel verschillende activatiepatronen van de buikspieren we zijn tegen gekomen. We hopen zo een breder publiek een beetje meer bewust te hebben gemaakt van de subtiele werking van de rug .


Wij hebben er in elk geval van genoten en geleerd. Zeker voor herhaling vatbaar!
Martine, Rob, Inge, Katarina, Barbara, Britta, Tim, Marieke, Nanette, Suzanne, Jeanet en Xander: bedankt! 

Heeft u ons gezien op de beurs? Wij zouden het leuk vinden als u een bericht achterlaat, bijvoorbeeld op onze Facebook-pagina

Klik hier voor de folder Gezonde Kennis - Gezonde Rug
 

 

Zwabbervoet - schaatsen

Zwabbervoet - schaatsen

Met het EK schaatsen van afgelopen weekend nog vers in het geheugen en met de aanhoudende vorst in het vooruitzicht, gaat het bij velen al weer kriebelen. De schaatsen komen weer uit het vet! En de met de beoefening van deze sport komen ook de karakteristieke blessures weer om de hoek kijken.

En een in het schaatsen heel kenmerkende blessure is de zwabbervoet (of het zwabberbeen). De wat komisch aandoende benaming verbergt een vervelende blessure met soms grote gevolgen: Oud-schaatser en tegenwoordig succesvol schaatscoach Gerard Kemkers is niet de enige die zijn schaatscarriere erdoor moest staken.

Bij een zwabbervoet heeft de schaatser het gevoel dat hij zijn schaats, met name in de bochten, niet goed op het ijs kan zetten. Tevens is de controle over het glijden niet optimaal: het been lijkt te 'zwabberen'. Er wordt in den lande al best veel onderzoek naar dit fenomeen gedaan door gerenommeerde onderzoekers. Een diversiteit aan verklaringen passert hierbij de revue waarbij onder meer de enkel, de spiercompartimenten in het been en de menselijke perfectionistische geest als boosdoener genoemd worden. Toch durf ik het aan met nog een andere optie te komen:

In het Spine & Joint Centre zien wij veel vrouwen met bekkenklachten. Voorheen dacht men dat deze klachten alleen ontstonden rond de zwangerschap. Inmiddels is duidelijk dat deze klachten ook door andere oorzaken zoals een val, ongeval of overbelasting kunnen ontstaan. Kenmerkend voor bekkenklachten is dat mensen veel van hun normale activeiten kunnen blijven uitvoeren maar dat ze daarvoor bepaalde spieren harder gebruiken dan normaal (compensatie). Bovendien kan bij irritatie van een bekkengewricht, dit gewricht in een andere stand (dan normaal bij zitten staan en lopen) gaan staan. Dit is te vergelijken met bijvoorbeeld een gekneusde vinger. Die is door de zwelling niet goed te buigen of strekken, maar staat in een middenstand.

Veel patiënten met deze klacht geven aan dat ze niet het normale gevoel in en controle over hun been hebben. Alsof ze 'op wolken lopen'. Bij een verergering van de klachten kunnen patiënten soms zelfs niet op het been staan. Niet eens zozeer vanwege pijn maar door onvermogen. Patiënten schrikken hier nogal eens van omdat het zo ernstig lijkt, maar als de irritatie van het gewricht afneemt komt ook de controle terug. Het vermoeden bestaat dan ook dat een tijdelijke verstoring van de neurale informatie uit het gewricht (proprioceptie) hier een rol bij speelt.

Wanneer we naar de houding kijken van deze patiënten dan staat het ene been vaak verder naar buiten dan het andere. Dit kan komen door een verschillende stand van de linker en rechter bekkenzijde alsook door de overmatige spierspanning.

En misschien denkt u nu hetzelfde als ik denk: andere stand, ander gevoel = zwabbervoet = bekkenprobleem!

Eerlijkheidshalve moet ik bekennen dat ik welgeteld een (1) schaatser heb gezien met een zwabbervoet. Hij is wel zijn bekken gaan trainen en bij de laatste berichten gaf hij aan bij het schaatsen minder (geen) last te hebben.  Maar ja de grote ritten waren nog niet begonnen....... Graag zou ik deze theorie dan ook bij een grotere groep schaatsers met zwabbervoet willen onderzoeken.

Heupklachten? ...... Bekkenklachten!

Heupklachten?...... Bekkenklachten!

Om met 'De Dijk' te spreken: 'Daar gaan we weer'. Alleen heb ik het nu niet over lovesongs, maar over heupklachten die, u raadt het al, hun oorzaak ook kunnen hebben in bekkenklachten. Er zijn nogal wat mensen die, zeker op wat hogere leeftijd, last hebben van hun heupen. Een eerste belangrijke vaststelling is, dat dat pijn is die in de lies wordt aangegeven, en niet -zoals vaak gedacht- de buitenkant van de heup. Daar zit wel een slijmbeurs die pijnlijk kan zijn, maar dat is zeker niet het heupgewricht.

Hoe kunnen heupklachten samenhangen met bekkenklachten? Bij mensen met bekkenklachten is er meestal sprake van een niet optimale controle over de gewrichten achter in het bekken. Om de dagelijkse dingen toch te kunnen doen gaan deze mensen andere spieren inzetten om het bekken stevig te houden. Een van deze spieren is de m. Piriformis, een peervormig spiertje dat diep in de bil vanaf het heiligbeen naar de heup loopt. Dit spiertje kan helpen de bekkengewrichten tegen elkaar te drukken. Wat ie echter ook doet is de heup naar buiten draaien. Als u een Charly Chaplin houding aanneemt met de benen kunt u er donder op zeggen dat u op dat moment uw piriformis gebruikt. Doordat de heupen naar buiten gedraaid worden, wordt de kop van de heup flink tegen de voorrand van de heupkom gedrukt. Voor even is dat niet erg. Maar als u, in een poging uw bekken onder controle te houden, dagen achtereen zo loopt, dan kan die voorzijde geirriteerd raken en pijnklachten geven. Aanvankelijk is dit slechts het gevolg van een irritatie van dat gewricht. Op lange termijn kan het gewricht ook echt gaan veranderen, we spreken dan van artrose of -in de volksmond- slijtage.

Voor alle duidelijkheid, dit is zeker niet de enige oorzaak van heupklachten. En het is ook niet zo dat u bij een beetje pijn moet vrezen dat de heup al versleten is. De voornaamste reden waarom ik u dit vertel is om u de gelegenheid te geven na te denken wat er in een lijf gebeurt. Alles heeft een oorzaak en heupen slijten niet zomaar. Ben je er bijtijds bij en kun je de bewegingsstrategie van het lijf veranderen dan zijn klachten vaak nog goed aan te pakken en te verminderen. Elke onnodige heupoperatie die voorkomen kan worden is meegenomen!