Wat wel grappig is, is dat ik dit boekje heb geschreven om nu eindelijk eens een keer goed uit te kunnen leggen hoe wij tegen de rug en klachten daaraan aan kijken. Maar de media-aandacht richt zich vooral op de resultaten van het SJC. Waarbij er natuurlijk in de social media allerlei discussies ontstaan: Hebben ze nu 60% of 80 procent resultaat? Selecteren ze patiënten aan de deur? Of hebben ze alleen de 'gemakkelijke' patiënten?
Zonder ons te willen verdedigen voel ik toch de behoefte om een paar van die issues nader te belichten.
Zo kijken wij met onze diagnostische consulten goed naar patiënten. Maar vooral om te bezien hoe deze mensen het beste geholpen zijn. Patiënten die 'te goed' zijn gaan terug naar de fysiotherapeut.En omdat we weten dat onze behandeling voor veel patiënten nogal pittig is adviseren we soms ook even op het thuisfront wat rust te hebben voordat er aan onze behandeling begonnen wordt. Maar verder dan dat gaan we niet in onze selectie.
Wat moeilijk of makkelijk betreft, ik zou bijna zeggen: 'Hoe moeilijker hoe leuker'. Hoewel, 'leuk' in de context van pijnpatiënten misschien niet de juiste term is. 'Uitdagender' is beter. Het bereiken van een mooi resultaat bij iemand met een complex probleem is natuurlijk zowel voor de patiënt als de behandelaar 'leuk'.
Over die resultaten is ook wat te zeggen. In de wetenschap proberen ze harde maten te hanteren voor herstel. Dan moet er bijvoorbeeld de afname van meer dan 30% van de pijn zijn voordat er van een verbetering mag worden gesproken. Volgens die heel strikte norm zouden we van 60% van onze patiënten kunnen zeggen dat ze verbeteren. Daarmee is dus niet gezegd dat die andere 40% niet verbetert! Veel van deze mensen gaan best vooruit, alleen nog niet zoveel dat het wetenschappelijk meetelt. Dit ligt nog iets ingewikkelder.
Wij krijgen nog wel eens patiënten binnen die bij aanvang aangeven weinig pijn te hebben. Dit zijn de notoire die-hards die gewend zijn aan doorzetten en niet zo op hun lijf letten. Op deze wijze kunnen ze ook nog veel, maar ten koste van hun lijf. Door onze behandeling leren ze te luisteren naar de signalen uit hun lijf. Het gebeurt nogal eens dat deze mensen erg vooruit gaan, maar toch met de evaluaties dezelfde of zelfs meer pijn aangeven dan aan het begin. Voor deze uitzonderingen is er in de wetenschappelijke analyses helaas nog geen oplossing. Als we hier wel rekening mee houden dan komen wij uit op ongeveer 80% van de mensen die verbetering ervaart. En dat is erg veel als je er van uit gaat dat deze mensen al jarenlang met hun klachten hebben gelopen met beperkte resultaten elders.
En ja, het is ook zo dat we niet bij iedereen een goed resultaat boeken. De adviezen die wij geven zijn soms moeilijk op te volgen en soms krijgen wij ook niet goed boven tafel wat de klachten veroorzaakt of in stand houdt. Dat is niet alleen voor de patiënt, maar ook voor ons erg teleurstellend. Gelukkig geldt dat niet voor het gros van de patiënten!
Jan-Paul
