Het menselijk lichaam doet soms vreemde dingen en wij
snappen er nog zo weinig van. Er was laatst een programma van een Nederlandse
wielrenster op TV. Het meisje was gevallen
tijdens het fietsen en kreeg daarna verschijnselen van een zogenaamde partiele
dwarsleasie, zonder dat een dergelijke beschadiging van het ruggemerg zichtbaar
was. Na een aantal jaar als gehandicapte sportster door het leven te zijn
gegaan maakte zij opnieuw een val. Daarna had zij een wonderbaarlijke genezing
en ging zij weer fietsen. Tot zij na enige tijd in emotionele zin instortte en
deels weer in de rolstoel terecht kwam. Lopen zelfs rennen kan zij nog, maar
niet lang. Tijdens het TV programma wist een revalidatiearts te vertellen dat
dit meisje aan een conversiestoornis leed. Een psychologische aandoening die
tot reële lichamelijke klachten en beperkingen kan leiden.
Ik moet eerlijk bekennen dat ik dit niet snap en ik er ook
aan twijfel of we wel echt begrijpen wat er hier aan de hand is.
Waarschijnlijk zijn er mensen waarbij de geest zo het
lichaam stuurt dat er reële problemen ontstaan. Aan de andere kant zien wij in
het Spine & Joint Centre mensen die met een aanwijsbare oorzaak zoals
bijvoorbeeld een ongeval lichamelijke klachten krijgen, waarbij er geen
anatomisch afwijkingen te vinden zijn. Als deze mensen getraind worden kunnen
zij hun functioneren aanzienlijk verbeteren en vaak zelfs goed herstellen.
Zouden deze mensen allemaal een conversiestoornis hebben? En zouden wij
eigenlijk een psychologisch heel slimme behandeling uitvoeren? Eerlijk gezegd,
ik geloof van niet.
Er zijn heel veel wetenschappelijke aanwijzingen dat
verstoringen in de feed-back loops in ons lichaam (zeg maar het inwendige
gevoel in het lichaam) in meer of mindere mate de functie van ons lichaam in
negatieve zin kunnen beïnvloeden.
Kunnen we dit al helemaal wetenschappelijk begrijpen? Nee.
Helaas nog niet. Moeten we deze klachten dan psychologisch verklaren? We kunnen
het niet uitsluiten, maar ik vind het heel gevaarlijk. Want te vaak blijkt dat wanneer
de geest de ‘schuld’ krijgt, er niet meer verder naar het lichaam wordt
gekeken. Bovendien heeft het hebben van dergelijke klachten altijd een effect
op de mentale gesteldheid. Wat is de kip, wat het ei?
Zo graag zou ik willen weten wat er met en in het lichaam van
deze mensen gebeurt. Met onze patiënten kunnen we dit onderzoeken. Het
fietsmeisje moet vooral haar leven oppakken en gelukkig worden……..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten